مــــــولـــــــود مــــــــــبارک
امام حسن (ع)در پانزدهم رمضان سال سوم ه.ق در مدینه منوره چشم به جهان گشود نام مادر بزرگوار ایشان حضرت فاطمه الزهرا(س) بنت محمد (ص)وپدر بزرگوارشان علی بن ابی طالب (ع) می باشد.
نام مبارک ایشان را خداوند متعال به نام فرزند بزرگ حضرت عمران شُبَر نهادند که پیامبر اکرم فرمودندکه این اسم به زبان عبری می باشد ولی زبان من عربی است در این هنگام حضرت جبرئیل فرمودند نامش را حسن بگذارید.(باکمی تغییر)
برخی نوشته اند تا آن زمان کسی از عرب چنین نامی را برفرزند خود نگذارده بود.(1)
از القاب امام حسن(ع)می توان به:
ولی،زکی،تقی،طیب،مجتبی،سبط اول،رشید،مبارک.(2)
کودکی امام حسن(ع)
او کودکی زیرک وباهوش بود . هفت سال بیش تر نداشت که پای موعظه رسول خدا(ص)حاضرمی شد وآنچه را می شنید به ذهن می سپرد و به مادرش فاطمه (س)بازگو می کردو وقتی علی(ع)به خانه می آمد،فاطمه (س)آنها را برای علی(ع)باز می گفت. علی از او می پرسید:"این ها را از که شنیده ای.” فاطمه (ع)پاسخ گفت:از فرزند تو حسن ” در پی همین ماجرا ،روزی علی(ع) در گوشه ای از خانه پنهان شد تا ماجرا را از نزدیک ببیند.
حسن(ع)مانندهر روز دوان دوان پیش مادر آمد تا شنیده هایش را بازگوید ولی نتوانست مانند روزهای دیگر به خوبی کلمات وحی را ادات کند ودچار لکنت شد .
حضرت فاطمه(س) با تعجب علت را پرسید و حسن(ع)پاسخ داد:"تعجب مکن مادر،زیرا بزرگی دارد به سخنان من گوش می دهد وهمین سب شده است تا نتوانم به خوبی بیان کنم."در این لحظه علی(ع)بیرون آمد وکودک باهوش خود را بوسید.(3)
…………………………….
1.محمد باقر مجلسی،بحارالنوار،ج43،ص239
2.محمد باقر مجلسی،بحارالنوار،ج43،ص237
3.ابن شهر آشوب،مناقب آل ابی طالب،ج4،ص7
آخرین نظرات