ابوجعفر بن علی بن بابویه قمی ملقب به شیخ صدوق از محدثان سده چهارم که در سال 306ه.ق چشم به جهان گشودن .بنا به گفته نجاشی پدر ایشان از محدثان بنام قم بودنکه امام حسن عسکری (ع)خطاب به ایشان می فرمایند :یا شیخی ومعتمدی و فقیهی که حکایت از مقام بلند معنوی وعلمی اوست.
شیخ صدوق در محضر پدر بزرگوارشان به کسب علم پرداختنوبعد از فوت پدربزرگوارشان به مدت 15سال در محضر بزرگانی همچون محمد بن حسن بن احمد بن ولید به تحصیل پرداختنودر محضر اساتید هم چون:محمد بن علی بن ماجیلویه،محمد بن موسی بن متوکل،احمد بن محمدبن یحیی عطار ….دانش کسب کردن.
شاگردان ایشان حسین بن عبید اللهغضائری،علی بن احمد بن عباس نجاشی،سید رضی،شیخ مفید وهارون بن موسی تلعکبری نام برد.
عمر رضا کحاله از عالمان اهل سنت در حق او نوشته است:
محمد بن علی بن الحسین … شیعی ( ابوجعفر ) مفسر، فقيه، اصولى، محدث، حافظ، آشناى به رجال، … ( بوده است ).
بيشترين فرصت و زحمت وى صرف جمعآورى و تدوین و تبویب و نشر احادیث و نگارش کتب مختلف شد و اين امر جز با تسلط او بر آن رشتههاى علمى تحقق نخواهد يافت.
تبويب و تدوين حديث با توجه به موقعيت زمانى صدوق و نبود يا کمبود امکانات نگارشى و تحقيقى در آن عصر، حاکى از تلاش طاقتفرساى او است. امروزه انجام چنين امر بزرگ با وجود امکانات زياد حتى از توان يک گروه علمى هم خارج است.
صدوق با کار ابتکارى خود در تنظيم آثار معصومین (علهيم السلام) چشمهسارى را جارى ساخت که نسلهاى آينده توانستند از جويبار روان و زلال آن نيازهاى علمى و دينى بشريت را مرتفع سازند.
آثار ایشان
آثار چاپی
الاعتقادات، الامالی؛ التوحید؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال؛ الخصال؛ علل الشرائع؛ عیون الاخبار الرضا (ع)؛ کمال الدین و تمام النعمة، معانی الاخبار؛ «المقنع»؛ من لایحضره الفقیه؛ «الهدایة»؛ فضائل الاشهر الثلاثة.
آثار خطی
اثبات النص
الغیبه و الفضائل
وی پس از گذشت هفتاد و پنج سال از عمرش، در سال ۳۸۱ دعوت حق را لبیک گفت و در شهر ری دیده از جهان فرو بست و در نزدیکی مرقد عبدالعظیم حسنی مدفون گردید.
امروزه آرامگاهش به نام ابن بابویه در شهر ری مشهور و آرامگاهش زیارتگاه مسلمانان و محل استجابت دعای مؤمنان است.
منابع:http://wikifeqh.ir/ _کتاب علم حدیث ص156الی159
آخرین نظرات