در گفتار ورفتار امامان(ع)با تعبیرهای گوناگون وتأکیدهای فراوان،احترام ونیکی به پدر ومادر مطرح شده است.در این جا از میان صدها روایت،به ذکر چند نمونه بسنده می کنیم:
عمار بن حیّان می گوید:به امام صادق (ع)عرض کردم:پسرم،اسماعیل به من نیکی می کند.
فرمود:"پسرت،اسماعیل را دوست داشتم واکنون (که به تو نیکی می کند)بیش تر او را دوست دارم."آن گاه فرمود:
“خواهر رضاعی پیامبر(ع)نزد آن حضرت آمد،وقتی که پیامبر(ص)او رادید،شادمان شد وبالاپوش خود را بر زمین گسترد واو را روی آن نشانید.سپس با گرمی و لبخند با او سخن می گفت،تا آن که او برخاست و رفت.
سپس برادر رضاعی اش آمد،رسول خدا(ص)با او نیز احوال پرسی می کرد،ولی آن رفتاری که در ملاقات با خواهرش داشت،با او نداشت.
شخصی راز این تفاوت در برخورد را از آن حضرت پرسید.رسول خدا(ص)در پاسخ فرمود:
لِأَنَّها کانَت أَبَرَّ بِوالِدَیها مِنهُ ،زیرا آن خواهر ،نسبت به پدر ومادرش ،از ان برادر ،خوش رفتارتر بود.
روزی رسول خدا(ص)به خانه فاطمه (ع)رفت.حضرت فاطمه(ع)مشغول نماز مستحبی بود.وقتی صدای پدرش را شنید،نمازش را قطع کرد وشتابان به استقبال او رفت وسلام کرد.پیامبر (ص)دست محبّت برسر فاطمه کشیدو فرمود:"خدا تورا مشمول مهر و رحمتش قرار دهد!حالت چطور است؟”
منبع:اموزه های اخلاقی_رفتاری امامان شیعه/محمد تقی عبدوس ومحمد محمدی اشتهاری/ص88-90
آخرین نظرات